Amesfa'dan

Bazen Zifiri karanligin icinde buluyorum kendimi yonumu kaybetmis halde, nereye gittigini bilmeden yururken cılız bir ışık süzmesi goruyorum yaklastikca büyüyen. Bir cift göz ısık tutuyor yoluma o icten gulusuyle. Bak saat gecenin 4'ü yanimda olmasanda hayalinle bile gecemi aydinlatiyorsun. "Bilirmisin bos sokaklarin en buyuk aski sokak lambalaridir, cunku sadece onlar birakmazlar. Simdi bende bu sokaklar gibi yalnizim ya benimde en buyuk askim hayalim (hayalimde sen)." (Amesfa) = özledigi zaman birini insan nasil hisseder bilirmisin, herseyde onu arar, sokakta hic tanimadigi birini ona benzetir, ictigi sudan yedigi yemekten gordugu ruyada kurdugu hayalde onu arar...= simdi uyuyorsun ya, rüyanda yaninda olmayi bile goze alabilecek kadar uzaktan sevebilen, söz konusu sen olunca kimseyi gözü görmeyen bir bencil olmayi gözen alan biri var seni dusunen. = Hala ilk bulustugumuz parkin onunden gecerken o banka bakarken bile tebessüm edebiliyorsam bu hayalimin ilk gunki gibi heyecanla seni bekledigimin bir gostergesi gibi geliyo bana. Sen simdi birak sairligi abdullah deme bu yazdiklarimi okuyunca, hayalleri ile hayata tutunmaya calisan asi bir cocuğun haykirisi olarak oku. Hayalim Hayalin Olsun. = Amesfa...