08,08,2008 Kısa bir mektup

AMESFA bu bir zamansız gidişin öyküsüdür…

Tarih : 08,08,2008 Kısa bir mektup

Üniversitede bir grup kurmak istiyordum hep, 2, sınıfın ilk yarısının sonunda Annemin vefatından sonra bir gün etüt'te isteksiz isteksiz bizimkilerin baş harflerini yazıverdim deftere işte o an karar verdim tek kişilik bir grup olsun dedim sonra arkadaşlarımda katıldı onlara Amesfa'nın açılımdan bahsettin kabul ettiler beklide bana destek içindi bilmiyorum. İşte AMESFA böyle oluştu bayan ----- anlatmak istedim.

Sabahtan beri saat sayıyorum şuan son 1 saatim kaldı. Valizimi hazırlamak istemiyorum, aslında bir sırt çantası da yeterdi bana.

İlk Anne'me uğrayacağım özür borcum var özür dilemem gerekiyor. Sonra babama ulaşmak için yollara düşücem. Uçakla gidilecekti ama olmadı uzun bir otobüs yolculuğu beni bekliyor.

Saat 08:50 işbaşı>>>>>

Bugün zor ve yoğun bir gün olacak belli ilk defa işyerinde bir günün bitmesini istemiyorum gitmek istemiyorum uzaklaşmak istemiyorum. Ama gitmeliyim beni çağıran bir şey var gitmeliyim.

Saat 18:01Gün sonu>>>>>

İşte günün sonu bitmesin dediğim günde bitti.

Saat : 19:10 Evdeyim kimse yok tekim yine önceleri şehir dışına yolculuğa giderken içim kıpır ıpır olurdu şimdi ise zamansız bir gidişin öncüsü gibiyim ilk giden ben değilim son gidende ben olmayacağım.

Kalbini kırdığım için özür dilerim dökülen her bir damla gözyaşın için özür dilerim nefretini kazandığım için kendimi affetmicem.

Gözlerimdeki anlam ve sevgi hiç gitmedi

Hayatta hiçbirşeyim olmasın tek sevgim olsun elimde ebedi baki kalan

Senden bir isteğim var beni kırmayacağını umuyorum. Biliyorsun yazdığım mektupları sonunda bir kitap yapmak istiyorum. İnsanlık hali fani bir dünyada yaşıyoruz ne olacağımız belli değil olurya dönemezsem kitabı sen bitirirmisin benim için bunu yaparmısın son mektubu yazıp başucuma koyarsın dimi -----.

Allah'a emanet ol -----

Ames-in